ความวิตกกังวลในปริมาณไม่มากจะเป็นแรงผลักดันทำให้คนเราเกิดความรับผิดชอบ หากแต่ความวิตกกังวลที่มากเกินไปจะทำให้บุคคลขาดความสุข และยังแสดงออกเป็นอาการความเจ็บป่วยทางร่างกายต่างๆ

กลุ่มโรคที่เกิดจากความวิตกกังวล หรือโรคที่มีอาการความวิตกกังวลร่วมด้วย มีมากมาย อาทิ โรควิตกกังวลทั่วไป โรคย้ำคิดย้ำทำ โรคแพนิค โรคที่คิดว่าตนเองเจ็บป่วย โรคที่รู้สึกถึงความผิดปกติทางร่างกายส่วนต่างๆ เป็นต้น

เมื่อคนเราวิตกกังวล ไม่ว่าจะเป็นความวิตกถึงด้านร้ายๆ ที่จะเกิดขึ้น ความวิตกต่อสุขภาพของตนเอง หรือสลัดความคิดที่ไม่ดีบางอย่างออกไปไม่ได้ เหล่านี้ย่อมส่งผลถึงการทำงานของร่างกาย ทำให้เกิดอาการต่างๆ ทางร่างกาย ได้แก่ อาการใจสั่น มือสั่น เหนื่อยง่าย เหงื่อแตก หายใจไม่ทั่วปอดหรือหายใจเต็มไม่อื่ม ต้องถอนหายใจบ่อยๆ บางรายเหมือนมีก้อนจุกที่คอหอย กลืนลำบากแต่ก็สามารถกลืนอาหารได้ นอกจากนี้ยังมีอาการมือเท้าเย็นชาเหมือนเหน็บจะกิน ตัวเบาๆ ลุกขึ้นหน้ามืด โคลงเคลง เวียนศีรษะ หรือถึงขั้นอยากจะอาเจียน ทานอาหารไม่ได้ จุกแน่นที่ลิ้นปี่กระทั่งอาจได้รับการวินิจฉัยว่ามีสภาวะกรดไหลย้อน ปวดท้องคล้ายโรคกระเพาะอาหารเป็นแผล แน่นท้อง ท้องเสีย บางรายขี้ลืม ขาดสติ จับของหล่นบ่อย หรือเดินชนโน่นชนนี่ รวมถึงอาการนอนไม่หลับ เป็นต้น บางรายเมื่อเกิดอาการมาก อาจตามมาด้วยอารมณ์เศร้า

เราสามารถแก้ไขความวิตกกังวลด้วยตนเอง แต่ถ้ามีในปริมาณมากและรบกวนการดำรงชีวิต ก็สมควรมาพบจิตแพทย์ อนึ่งผู้ป่วยในกลุ่มโรคอาการเหล่านี้อาจถูกส่งตัวมาจากคลินิกอายุรกรรม หรือคลินิกอื่นๆ เพราะผู้ป่วยไปรักษาอาการทางร่างกายกับแพทย์นั้นๆ แล้วยังไม่ดีขึ้น อย่างไรก็ตามนอกจากยาคลายสภาวะความวิตกกังวลแล้ว ยังสมควรต้องได้รับการบำบัดทางจิตจากจิตแพทย์